Stephen'ın Sesi

Twitter da şu hesabı buldum
(1) Stephen'ın Sesi - İntiharı Önleme (@VoiceStephen) / Twitter


Hesap kendini şöyle tanımlıyordu. Stephen, Sertraline karşı yıkıcı bir reaksiyon gösterdikten sonra 29 Temmuz 2016'da öldü. Biz ilaçla mücadele etmiyoruz, (yani anti ilaç ve ilaç karşıtı değiliz) bilgili bilinçli seçimi (iyi bir bilgilendirmeyi) ve şeffaflığı savunuyoruz
Sabitlenmiş twit'i buydu.

Stephen hayatını başkalarına yardım etmeye adadı. Şimdi hikayesi aracılığıyla başkalarına yardım etmeye devam edecek. Biz ilaçla mücadele etmiyoruz, (ilaç karşıtı değiliz) önceden şeffaf bilgilendirme ve seçim sağlanması . Keşke bilseydik, şimdi bildiklerimizi. Stephen'ın hikayesini buradan okuyun:
ve beni aşağıdaki facebook adresine yönlendiriyordu.
Stephen'ın Sesi - İntiharı Önleme | Facebook


Adreste başa tutturulan gönderi çevirisi

 ***********************************************

Bu gönderi, bazı okuyucuların sıkıntılı bulabileceği intiharla ilgili içerikleri içeriyor
****
Benim adım Stephen O ' Neill; şarkıcı ve müzisyendim, sağlıklı bir yaşam tarzı yaşadım, hayatımda bir damla içkiye dokunmadım, sigara içtim ya da uyuşturucu kullandım. Fitness ' a gittim, maraton koştum ve yerel hayır kurumlarına para toplamayı sevdim. Ailem için yaşadım. Para sıkıntısı yoktu hayatta rahattım
Ancak 2016 'de uyumakta ve geceleri kapatmakta zorlanıyordum, doktorlara gitmeye karar verdim ve 16 Haziran 2016' de ′′ hafif kaygı ′′ ve ′′ uyku ′′ için 50 mg Sertraline reçetesi aldım. Rahatsızlık ".
Kayınbiraderim o gün beni doktorlardan aldı ve birkaç teslimata gittik. Ona antidepresan reçetesi yaptırıldığımı ve uyumakta zorlandığımı söyledim. Güzel sohbet ettik ve sonra tabletleri almaya gittim. Eczacıya ilaç rotasından aşağıya inmek istemediğimi söyledim, ebeveynlerimin ölümünden sonra CBT ' ye daha önce iyi cevap verdim ama konuşma terapisi için bekleme listesi vardı bende doktorun reçetesini deneyeyim dedim. Her zamanki halimi hissediyordum, ne zararı olabilir ki?
18 Haziran ' ın ilk saatlerinde tabletleri sadece 24 saat aldıktan sonra her şey değişti. Hayatımın en korkunç gecesini yaşadım. Kalbim atıyordu, acitasyon duyguları hissettim, öyle güçlü oturamadım. Düşünceler kafamdan saniyede milyon mil akıp gidiyordu, aklım daha önce hiç hissetmediğim korkunç düşüncelerle aşırı sürüşteydi. Neden bilmiyorum ama boynuma kemer taktım. Gece 2 civarında bu hissi kaybetmek için soğuk duş aldım, olmadı. Bacaklarımdaki huzursuz duygudan kurtulup kafamı boşaltmak için sabah 3 civarında yürüyüşe çıktım, olmadı. Eve geri döndüm ve duvardan Kutsal Kalp resmini çektim ve güneşin doğması için dua ettim.
Sabah gelir gelmez kız kardeşimin yan odasına gittim ve ona acilen doktora görünmem gerektiğini söyledim. Ne olduğunu anlamadı ama cumartesi olduğu için eczacı görmeye gitmem gerektiğini söyledi. Hiç ferahlamadan şehre indim. Eczacının görünüşümdeki değişikliğe şaşırdığını biliyorum. Ona tabletler olduğunu söyledim, kafama bir şey yaptılar. Saatler dışında doktorları aradı ve bana tabletleri hemen durdurmamı söylediler ve bana diazepam verdiler.
Eve gittim ama yine de bu duyguyu sallayamadım. Diğer kız kardeşimi aradım ve o beni aldı. Ona her şeyi anlattım; tabletlerden önce hiç olmayan karanlık düşüncelerim vardı. Saatler dışında doktorları tekrar aradık ve kriz ekibi gönderdiler. Kriz ekibine kız kardeşime ve eczacıya söylediğim şeyin aynısını söyledim tabletler kafama bir şey yaptı.
Çok korktum ve çaresizce iyileşmek istedim bu yüzden gönüllü olarak yerel bir psikiyatri birimine girdim. Dinleyecek herkese ilaçta bir sorun var dedim zehirliyor gibi hissettim. Klinik olarak depresyonda olmadığımı ve Sertraline karşı ters bir tepki verdiğimi ama onlara söylediğim şeyi gerçekten de gemiye almamış gibi göründüler.
Önümüzdeki altı hafta boyunca, beni ilaçtan almak yerine, doktorlar bana tablet yazıp duruyordu. O kısa sürede kendimi iki kez daha birime kabul ettim ve bana Quetiapin (antipsikotik ilaç) ve Mirtazapin (serotonerjik ilaç), Buspirone (anti-anksiyete) ve Diazepam, Propranol ve Zopiklone gibi diğer ilaçlar verildi. Bir uyuşturucu kokteyli, her biri sadece belirtileri aşıyor gibi görünüyor.
Duygular dayanılmazdı, telefon edip tüm müzik rezervasyonlarımı iptal ettim. Tek istediğim yürümekti. Kilometrelerce yürümüş olmalıyım huzursuzluk ve öfke duygularını sarsmaya çalıştım. Yürüyüşe çıkamasaydım evin etrafında dolaşırdım. Bir türlü anlaşamadım. Tüm düşüncelerim 1000. ile çoğaldı. Uyuyamadım, çok midem bulandı, hatta ret bile ederdim ama yiyemediğim için hiçbir şey çıkmıyordu. İştahım yoktu. Yaklaşık bir taş yarım kilo verdim. Ellerim titriyordu ve bacaklarım seğiriyordu. Bazen bacaklarımı süründüren farelerim olduğunu ve saçların başımın üstünde durduğunu, karıncalandığını hissettim. Her şey daha gürültülü görünüyordu, hafif bir patlama beni zıplatabilirdi. İçimde bu korkunç korku hissi vardı. Seğirmiştim, gergindim, gözyaşım, yorgundum.
Ama ben bu duygu ile savaşmaya kararlıydım, iyileşmeye kararlıydım. Çünkü doktorlar sürekli bana tabletler olamayacağını söyleyip duruyordu. Başka ne sebep olabilir diye düşünmeye başladım. Kazadan sonra küçükken gözümdeki görme yetisini kaybetmiştim, göz testi bile yapmaya gittim, göz arkasından bir şeyler ortaya çıkardı ve ayrıca beyin taraması için özel rezervasyon yaptırmaya da bakıyordum. Çaresizliğimde manevi bir şifacı bile denedim. Sadece bana ne olduğunu bilmiyordum. Sadece bana ve aileme düşüncelerim üzerine hareket etmeyeceğimi, fiziksel vücudumun zarar görmeyeceğini söylediler.
27 Temmuz ' da kız kardeşimin gözü önünde çökerken kriz ekibini tekrar çağırdık. Hatta onlara koridorda boynumda bir iple uyandığımı; transtan koptuğumu ve oraya nasıl gittiğimi bile söyledi. Korkmuştum. Ama birime inmemem söylendi, tabletlerin çalışmasının birkaç hafta daha süreceği söylendi.
Ama artık çok geçti, 29 Temmuz 2016 ' de. Ölmüştüm, ilk ilaç kullandıktan altı hafta sonra; ağabeyim tarafından, boynumda iple diz çökmüş halde bulundum.
************************************************** ***** Stephen hayatını başkalarına yardım etmeye adadı. Hikayesinde başkalarına yardım etmeye devam edecek. İlaç karşıtı değiliz, bilgilendirme tercihi ve şeffaflığıyız.
Keşke o zaman şimdi bildiğimizi bilseydik.
Kendinizin veya sevdiklerinizin ilaçta zorluk yaşadığını düşünüyorsanız..... Muhtemelen haklısınız. Bu web sitesinden birçok faydalı bilgiye ve yardıma ulaşabilirsiniz
Doktorunla konuş, duygularını sıkı biçimde savun.
Bu gönderi en azından bir ailenin ailemizin yaşadığı katliamdan kaçınmasına yardımcı olabiliyorsa, Stephen 'ın Sesi' nin hayatlarını bilerek biraz rahatlayabiliriz
*******************************************************
SSRI ' lara ve diğer ilaçlara karşı olumsuz tepkiler hakkında daha fazla bilgi için lütfen Stephen ' ın Sesi ' ni takip edin

Hiç yorum yok

Blogger tarafından desteklenmektedir.